Μια νέα αρχή...

Λένε πως ο φοίνικας, όταν πεθάνει , αναγεννιέται από τις στάχτες του...

Και αν και η δικιά μας η καρδιά δουλεύει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο; Το χουμε σκεφτεί ποτέ οτι θα μπορούσε να ανοίξει τα φτερά της σαν φοίνικας και να πετάξει μέσα στην ψυχή μας, σηματοδοτώντας την αυγή μιας νέας σελίδας στο βιβλίο της ζωής μας;


Ας έχουμε τα μάτια μας 14. Μπορεί να είναι εδώ και να μην το έχουμε δει. Μπορεί να έρθει εκεί που δεν το περιμένουμε (όπως γίνεται συνήθως δηλαδή). Το σίγουρο είναι οτι έρχεται η αυγή. Ο δρόμος είναι μεγάλος, και εμείς απλά πρέπει να συνεχίσουμε το περπάτημα προς το φως στο τέλος. Οκ, μπορεί να υπήρχαν κάποια εμπόδια στον δρόμο, ίσως λάμπες που τρεμοσβήνουν( όπως έλεγε και ένα θολό φεγγάρι) δίνοντας μας έτσι μια λανθασμένη εντύπωση οτι είχαμε βρει το φως. Μα όχι, εμείς πρέπει να συνεχίσουμε. Γιατί είναι εκεί μπροστά μας ! Το βλέπουμε!


όταν φτάσουμε, θα το καταλάβουμε αμέσως. Γιατί θα ξεχάσουμε ποιοι είμαστε. Θα σταματήσει ο χρόνος για μας. Θα σκοτεινιάσει όλο το περιβάλλον γύρω μας και θα παραμείνουν στην εικόνα εμείς και ένα ουράνιο τόξο που κατοικούσε εκεί πίσω από το φως που τόσο καιρό κυνηγούσαμε.

Θα το δούμε όμως; Εκείνο θα μας βρει; Θα μας αγκαλιάσει την καρδιά-φοίνικα με την χρωματιστή αγκαλιά του; Ο χρόνος ξέρει. Αλλά και εμείς, όταν έρθει η σωστή στιγμή, θα μας φανούν μερικές πράξεις μονόδρομος, γραμμικές εντελώς. Αυστηρά καθορισμένες όπως μία μαθηματική συνάρτηση ή ένας αλγόριθμος σε υπολογιστική μονάδα. 

Στα μαθηματικά της αγάπης να ξέρετε οτι ισχύουν 2 πράξεις μόνο:
 1 + 1 = ∞
 2 - 1 = 0


όλος ο κόσμος μπορεί να κυριευτεί αν υπάρχει αγάπη, το ισχυρότερο όπλο στην Γη από πάντα και για πάντα. Το θέμα είναι να το χρησιμοποιήσουμε...! Μην ξεχάσετε ποτέ όμως πως όταν μόνο ο ένας προσπαθεί μόνο τότε χάνετε όλη σας την δύναμη. Η δύναμη έρχεται απο μια γροθιά που θα σχηματιστεί απο 2 διαφορετικά σώματα, έτοιμη να συνθλίψει κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στον δρόμο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, στην πιό αγνή του μορφή:

Ένα χαμόγελο, μία αγκαλιά, ένα φιλί, ένας κοινός χτύπος στην καρδιά, και ένα δάκρυ συγκίνησης. 


Βρείτε μου κάτι που μπορεί να το καταστρέψει αυτό και σας παραδέχομαι.

Πάντως εκεί έξω είναι και μας περιμένει να το ανακαλύψουμε σαν ένας θησαυρός. Μόνο που ο πειρατικός χάρτης αυτή τη φορά είναι η ψυχή μας. Τα κόκκινα σημάδια πάνω στον χάρτη όπως και το Χ πάνω από τον θησαυρό , το ζωγράφισε αίμα από την καρδιά μας. Μόνο πληγωμένοι ξέρουμε τον δρόμο για τον πραγματικό θησαυρό. Μην τα παρατήσετε ποτέ, συνεχίστε να παλεύεται, και η ζωή θα μας ανταμείψει. Στο κάτω κάτω ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει, εν καιρώ..!