Ιδανικό , υπάρχει;

Πάει καιρός από τότε που έγραψα εδώ κάτι.

Καθόμουν και σκεφτόμουν, κλασσικά και μου ήρθε στο μυαλό μια όμορφη εικόνα που έχουμε δεί όμοια της πολλές φορές. Η διαφορά είναι οτι έχουμε ζήσει αυτήν την εικόνα στις ταινίες μόνο. Με το ζευγάρι να ερωτεύεται , να περνάει λίγο δράμα, μα στο τέλος καταλήγουν πάντα μαζί, γιατί έτσι ήταν γραφτό.




Λέτε αυτή η ιδανική , ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αγάπη να υπάρχει εκεί έξω; Χμμ... Ναι, γιατί όχι.
Καταλάβετε όμως οτι είναι κάτι απλα ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ να βρεθεί, και ξεκολλήστε , όσοι δεν πιστεύετε οτι υπάρχει. Είστε στενόμυαλοι που θέλουν να πιστεύουν οτι είναι "ρεαλιστές". Μα όχι, είναι κάτι εφιχτό, συμφωνώ, δύσκολο... Ίσως το πιο δύσκολο πράγμα που μπορείς να βρεις στην ζωη. Αλλα όχι αδύνατο να το βρείς. Βέβαια έχετε ακούσει οτι σε βρίσκει εκεί που δεν το περιμένεις. Ισχύει και αυτό.

Για να λυθεί λοιπόν η απορία αυτή, αγάπες όπως στις ταινίες (Notebook πχ) είναι δυνατόν να υπάρξουν. Γεμάτες πάθος και μαγεία σχέσεις μπορούν να δημιουργηθούν. Μην το βάζετε κάτω ΠΟΤΕ. Θα βρεθεί το κατάλληλο έτερον ήμισυ σας στην ώρα του. Μην το κυνηγάτε. Απλά βάλτε το χέρι στην καρδιά σας, κλείστε τα μάτια σας και ακούστε τι έχουν να σας πούνε αυτοί οι χτύποι. Αυτό είναι όλο το νόημα , η μελωδία της καρδιάς. Μπορεί να ζούμε σε δύσκολες εποχές , μέσα στο σκοτάδι και την άβυσσο ψυχολογικά , μα έχουμε μέσα μας ένα πανίσχυρο όπλο: Την καρδιά μας.

Η οποία όταν χρειαστεί θα λάμψει με δύναμη μέσα στην άβυσσο από αγάπη και θα διαλύσει όλο το σκοτάδι. Το καλύτερο κομμάτι είναι οτι μπορεί να συναντήσει άλλη καρδιά στην ίδια άβυσσο. Τότε φίλοι μου έχουμε πραγματική αγάπη.

Ούτε συμβιβασμοί, ούτε ψέματα, ούτε απιστίες, ούτε γενικά κατι παροδικό και ψεύτικο.

Ακολουθεί η μεγάλη προσωπική μου λίστα για το τι εστι αγάπη:





Η αγάπη είναι όταν ακούς τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν κάνεις διάλογο με τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν προσπαθείς και καταλαβαίνεις τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν ξεκινάς μια πρόταση για να την τελειώσει ο άλλος.
Η αγάπη είναι όταν κρατάς την ψυχραιμία σου και δεν φωνάζεις ποτέ στον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν έχεις ήθος και δεν θες να βάλεις σε δύσκολη θέση τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν πολεμάς για την σχέση σου με μανία και φανατισμό.
Η αγάπη είναι όταν κατέχεις την ικανότητα να διαχειρίζεσαι μια κρίση στην σχέση σου.
Η αγάπη είναι όταν λές την αλήθεια στον άλλο όποια και να ναι.
Η αγάπη είναι όταν σκέφτεσαι συνέχεια τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν θές να μοιραστείς τα πάντα με τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν στέλνεις 100 μηνύματα το λεπτό στον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν οραματίζεσαι το μέλλον μαζί με τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν χτυπάει η καρδιά σου σαν τρελή μόνο με ένα χαμόγελο απο τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν πιστεύεις οτι είναι ο ΕΝΑΣ / η ΜΙΑ.
Η αγάπη είναι όταν θες να βρίσκεστε συνέχεια μαζί.
Η αγάπη είναι όταν υποστηρίζεις τον άλλο και τον βοηθάς να ξεπεράσει δικά του προβλήματα.
Η αγάπη είναι όταν κάνεις ξεχωριστά πράγματα για τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν δεν μπορείς να του/της αφήσεις το χέρι.
Η αγάπη είναι όταν δεν μπορείς να σταματήσεις να τον/την κοιτάς στα μάτια και να χαμογελάς.
Η αγάπη είναι όταν κλαις από συγκίνηση μέσα στην αγκαλιά του.
Η αγάπη είναι όταν ξυπνάς να θες να είναι δίπλα σου για να σου πει καλημέρα.
Η αγάπη είναι όταν κοιμάται απλά να κάθεσαι ξύπνιος/α και να τον/την προσέχεις.
Η αγάπη είναι όταν θες να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του/της.
Η αγάπη είναι όταν δεν θες να τσακώνεσαι ποτέ με τον άλλο.
Η αγάπη είναι όταν κάθεσαι και συζητάς ήρεμα με τον άλλον, για κάποιο λάθος του.
Η αγάπη είναι όταν δίνεις ευκαιρίες στον άλλο , μετά από λάθη (όχι πολλές και μόνο ασήμαντα!).
Η αγάπη είναι όταν είσαι ευτυχισμένος/η με τα πιο απλά πράγματα , μαζι του/της.
Η αγάπη είναι όταν τον δέχεσαι τον άλλο για αυτό που είναι.
Η αγάπη είναι όταν είσαι μαζί με τον άλλο για την καρδιά του και μόνο.

Σε γενικές γραμμές.... ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΣ.

αυτή είναι βέβαια η αγάπη. Τώρα θα μου πείτε πια η διαφορά αυτής με την πραγματική αγάπη.
Θα χαμογελάσω και θα σας πω οτι δεν είστε παρατηρητικοί. Όλα αυτά γίνονται στην αγάπη όπου ο ΕΝΑΣ από τους 2 τα κάνει. Όλες οι φράσεις αυτές είναι ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΕΣ. Στην πραγματική αγάπη ... πολύ απλά , ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ , τα ανταποδίδει και ο άλλος..!


Σε απλά μαθηματικά λοιπόν, ΑΝ ό,τι κάνει ο ένας τα κάνει κ ο άλλος , ΤΟΤΕ έχουμε πραγματική αγάπη!
1 + 1 = οο   θυμίζω :)

Ιστορία 2 φίλων: ΜΕΡΟΣ Ι

Ήταν απόγευμα. Και οι 2 φίλοι είχαν κανονίσει να βγούνε, να πάρουν λίγο αέρα και να ξεφύγουν από την σκληρή καθημερινότητα. Ο Sam στην ώρα του , για να μην υπερβάλω και πω και πριν από την ώρα του, περίμενε κλασσικά τον Max να φτάσει στο σημείο συνάντησης. Μετά από κανα 20λεπτο , αποφασίζει ο Max να κάνει την εμφάνιση του, με τον κλασσικό τρόπο που τον χαρακτηρίζει: "φωνάζοντας". O Sam καθόταν και τον παρακολουθούσε σκεπτικός καθώς ο Max ούρλιαζε σαν καθυστερημένο στην μέση του δρόμου, φανερά γεμάτος χαρά που θα συναντιόταν με τον φίλο του..!

- SAAAAAAAAAM!!! Τι κάνεις τρελό αγόρι???
- Παρακολουθώ να δω σε πόσους πρέπει να γινόμαστε ρεζίλι κάθε φορά απλά για να συναντιόμαστε...
- Ώχχχου πια , μην γίνεσαι ξενέρωτος! Πόσο καιρό έχεις να βγεις από το σπίτι και να με δεις?Δεν χαίρεσαι? Δεν θες να πετάξεις από την χαρά σου? Δεν θες να μάθουν όλοι πόσο πολύ χαίρεσαι που με βλέπεις?
- Κοίτα, θα προτιμούσα να είμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε Low-Profile. Δεν χρειάζεται! Φυσικά και χαίρομαι...
- Αν δεν γίνουμε ρεζίλι τώρα, πότε θα γίνουμε?
- Τι θα κερδίσουμε δηλαδή? Αμα είναι να αρχίζω να φωνάζω κ γω χωρίς λόγο!
- Μπράβο , αυτο εννοώ   :D , είδες που συμφώνησες?
- Δεν είπα κάτι!!! Ο.ο
- Μα τώρα μόλις το πες! Έλεος ρε Sam , αποφάσισε πια!
- Μα το Θεό, ΣΤΑΜΑΤΑ για λίγο!!
- Ηηηηηρέεεεμισε  :P

Ο Sam , απλά κάνει υπομονή καθώς περιμένουν μαζί το τραμ να έρθει να τους μαζέψει. Στην αναμονή ο ένας έλεγε στον άλλον τι έκαναν πριν έρθουν. Ο Sam του έλεγε για κάτι βιβλία που είχε βρει στο διαδίκτυο και οτι σκεφτόταν να τα αγοράσει. Απο την άλλη, ο Max, ξεφεύγοντας εντελώς απο το θέμα, καυχιόνταν για 3 αριθμούς τηλεφώνων που είχε "ψαρέψει" απο κάτι κοπελιές. Ο Sam, περίμενε οτι η συζήτηση δεν θα ήταν συζήτηση οπότε σταμάτησε να μιλάει και άφησε τον Max να μιλάει μόνος του.

Λίγο πριν φτάσει το τραμ, κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ουρανό, 2 τουρίστριες έφτασαν στην ίδια στάση. Οι εποχές ήταν και οι καταλληλότερες για τουρισμό.Οι 2 φίλοι τις είδαν. O Sam αφου τις "τσέκαρε" γύρισε αμέσως το κεφάλι του από την αντίθετη πλευρά και περίμενε να φτάσει η ώρα να φύγουν, δείχνοντας καθαρή αδιαφορία. Ο Max από την άλλη, δεν κρατιόταν και ήθελε να τους μιλήσει. Παρόλαυτα, επειδή είδε τον Sam κάπως σιωπηλό , του μίλησε για αυτές..

- Κοίτα τες , Sam! Δεν είναι χαριτωμένες??? xD
- χαχαχα, από πότε χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη εσύ?
- Μα κοίτα τες! Πάω στοίχημα οτι δεν έχουν ιδέα πως να βγάλουν εισιτήρια.
- Καλά καλά. Αμα δεν κρατιέσαι πήγαινε βγάλε τους εισιτήρια.
- ΩΩΩ , αμα πάω θα έρθεις και εσύ?
- Μπα? Τώρα χρειάζεσαι κ μένα? Που πήγε όλη αυτή η αυτοπεποίθηση;
- Βασικά πιστεύω θα χει πλάκα να με παρακολουθείς από πιο κοντά τι θα τους λέω!!! Επειδή ξέρω τι κατινάρα του κερατά είσαι!!
- Με πληγώνεις Max, δεν φαντάζεσαι πόσο. Ντροπή σου να το λές ΕΣΥ αυτό σε ΜΕΝΑ!
- ..... :(
- Αλλα οκ, ας πάμε , τι να σε κάνω, το ξέρω οτι θα μου δημιουργήσεις τύψεις και ψυχολογικά προβλήματα αν δεν πάμε....
- Έτσι !!! :):):):)

Σηκώνονται λοιπόν και οι 2 με μεγάλη χαρά , ο ένας καρφωμένος πάνω στις κοπελιές και ο άλλος καρφωμένος πάνω στο βλέμμα του φίλου του. Δευτερόλεπτα αργότερα , οι κοπελιές βγάζουν εισιτήρια και κάθονται στις θέσεις που υπάρχουν, δίπλα απο το μηχάνημα εισιτηρίων.

"ΤΙ ΚΡΙΜΑΑΑΑΑ" (Κάνει ο Sam στον Max). Ο Sam λοιπόν επιστρέφει πίσω στην θέση του και ο Max χωρίς να έχει καταλάβει καν τι έγινε απλα συνεχίζει προς αυτές. Ο Sam χαμογελώντας παρακολουθεί τις κινήσεις του Max.  Πλησιάζει το μηχάνημα με τα εισιτήρια και προσπαθεί να βγάλει εισιτήρια.
Ο Sam δεν μπορεί να καταλάβει τι έχει πάθει ο φίλος του. Μετά από λίγο, ο Max αρχίζει να κοπανάει το μηχάνημα. Ο Sam μένει άφωνος. Ύστερα απο λίγο ο Max πάει στις τουρίστριες και τις ρωτάει:

- Εμμμ.. Το μηχάνημα μου έφαγε τα εισιτήρια και δεν έχω για να πάρω το τράμ...
- I am sorry? I don't speak Greek.
- Oooooh, I do speak English , όμως !

Ο Sam βάζει τα γέλια από μέσα του.

- So... What did you want?
- Εμμμ να μωρέ, emm i mean.... err the ticket machine stole my money!
- Uh huh. What could we do about it?
- Εμμ maybe i didn't operate it correctly.
- And why are you asking us and not your cute friend over there?
- WHAT?

Ο Sam κάνει πως δεν άκουσε τίποτα , και έκανε οτι έστελνε μήνυμα με το κινητό του..
Και τότε φωνάζει τον Sam o Max:
 - Σήκω πάνω κ έλα εδώ τώρα!!!

Μές την τρελή χαρά ο Sam παρακολουθεί τον Max και τον πλησιάζει.
- Τι θές μωρε;
- Βρε! Αυτή η αριστερή σε είπε cute, το ξέρεις?
- Και εγώ τι θες να κάνω?
- ΜΙΛΑ ΤΗΣ...! Για μια φορά στην ζωή σου κάνε το σωστό!
- Βρε άντε παράτα μας, την όρεξη σου έχουμε νομίζεις...
- Για μένα??? *puppy eyes*
- Ούτε καν...

Απομακρύνεται λοιπόν ο Sam και πάει και κάθεται πίσω μόνος του. Ο Max τότε λέει στην μία που μίλαγε:

- My friend said he liked you too. And he told me to tell you to go sit near him..!

Οι κοπελιές κοιταζόντουσαν , χασκογέλασαν για λίγο και σηκώνεται η μία και πήγε να καθήσει στον Sam δίπλα. Ο Max πήρε ένα σατανικό ύφος και ζήτησε από την άλλη κοπελιά να του βγάλει εισιτήρια.
Η κοπελιά σηκώθηκε και πάτησε κάτι κουμπιά που ούτε καν τα κοίταζε ο Max καθώς είχε εστιάσει αλλού την προσοχή του. Τελικά έπεσαν κάμποσα εισιτήρια από το μηχάνημα και τα μάζεψε ο Max.

Εν το μεταξύ ο Sam προσπαθούσε να αποφύγει όσο μπορούσε την άγνωστη κοπέλα , λέγοντας της οτι του Max , τελικά του άρεσε. Στενοχωρημένη η κοπέλα , συνέχισε να του μιλάει αλλα σε κάποια φάση ερχόταν το τραμ από το βάθος... Ο Max μίλαγε με την άλλη κοπέλα σαν να ήταν γνωστοί χρόνια και ανέβηκε στο τραμ μαζί τους. Έπειτα το τράμ έφυγε για τον προορισμό του. Ο Sam , χαστουκίζοντας το κούτελο του με το χέρι του, παίρνει τηλέφωνο τον Max:

- Έλα βρε βλαμμένο ! (Κάνει ο Max με μία φωνή διαφορετική απ'ότι τον είχε συνηθίσει ο Sam)
- Να σε ρωτήσω κάτι?
- Ναι, και εγώ θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι!
- Τί έκανες πρίν? Γιατί ήσουν στο μηχάνημα?
- Τί εννοείς? Έβγαζα εισιτήρια...!
- Εμμ... Πόσα έβγαλες?
- Δεν θυμάμαι! Πρέπει να ήταν αρκετά! Γύρω στα 7 νομίζω!
- Μάλιστα.... Να σου θυμίσω οτι έχεις πάσο....
- ΕΕΕ τώρα ! Λεπτομέρειες!!! ..... ΤΙ? Έχω πάσο? Σοβαρά? Όντος ρε φίλε! χαχαχα, τι βλάκας που είμαι!! Να σε ρωτήσω εγώ κάτι τώρα?
- Ακούω.
- Πού είσαι? Γιατί δεν σε βλέπω?
- Γιατί είμαι ακόμα στην στάση και περιμένω το τραμ.........................................
  

Μια ιστορία 2 φίλων : Εισαγωγή

Η ιστορία ξεκινάει με 2 φίλους: Τον Sam και τον Max. Ο Sam είναι ο ευαίσθητος τύπος , συχνά χαμηλών τόνων και περισσότερο σοβαρό ύφος απ'ότι ο Max, παρότι προσπαθεί να δείξει στον έξω κόσμο οτι είναι ακριβώς το αντίθετο. Ίσως φοβάται την αντίδραση του κόσμου, ίσως νιώσει οτι δεν τραβήξει αρκετά βλέμματα, ίσως δεν θα τον θυμούνται. Του αρέσει να μαθαίνει νέα πράγματα, να αναλύει τα πάντα, να θέτει στόχους και γενικά του αρέσει να δίνει τα πάντα και να προσπαθεί κάθε φορά να αγγίζει το τέλειο όσο πιο καλά μπορεί.

Στην αντίθετη πλευρά είναι ο Max, ο οποίος δεν πιστεύει σε ρομαντισμούς ή σε πραγματικές αγάπες, πιστεύει στο τώρα και όχι στο αύριο, είναι ρεαλιστής στο φούλ και δεν περιμένει ουρανοκατέβατες ευκαιρίες, μόνο πιστεύει αυτά που βλέπει και όχι αυτά που φαντάζεται. Και φυσικά , μην ξεχάσουμε οτι έχει μια σατανική πλευρά, όμως παιχνιδιάρικη, μέσα του, η οποία του επιτρέπει να μην δίνει έμφαση στο μέλλον, αλλά στο τώρα, του επιτρέπει να κάνει γκάφες γενικά και είναι ο λιγότερο σοβαρός από τους 2 φίλους.

Ο Sam θα μπορούσε κανείς να πει οτι είναι το "τέρας του ρομαντισμού", ευαίσθητος σε βαθμό αηδίας, συγκινείται πάρα πολύ εύκολα με θέματα αγάπης και έρωτα καθώς πιστεύει στην "υπερφυσική" δύναμη συναισθηματισμού που μπορεί να δημιουργηθεί σε ένα ζευγάρι, μόνο και μόνο μέσα από μια απλή ματιά. Απλή, ταυτόχρονα αρκετή για να ηλεκτριστεί όλη η ατμόσφαιρα. φυσικά επηρεασμένος από ταινίες αλλά και από κάτι ιδανικό, κάτι τέλειο , πιστεύει πως το άλλο του μισό σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο και βρίσκεται εκεί έξω, το μόνο που περιμένει είναι να το βρει.

Ο Max από την άλλη βλέποντας το πράμα ρεαλιστικά , σκέφτοντας πως δεν υπάρχει η "Κ.τέλεια" όπως θα του την περιέγραφε ο φίλος του ο Sam , ρίχνει μεγάλο βάρος στο κομμάτι της διασκέδασης, σκέφτεται με λιγότερο συναίσθημα, και γενικά θα μπορούσε κανείς να πει οτι αυτόν τον άνθρωπο σπάνια θα τον έβλεπες σκεπτικό, στενοχωρημένο, κατακλυσμένο από σκέψεις, για να μην υπερβάλω και πω ποτέ. Είναι εκείνος από τους 2 φίλους που δεν θα έχανε ποτέ το χαμόγελο του και καμία δυσκολία δεν θα τον έριχνε.



Οι 2 φίλοι έχουν περάσει πολλά μαζί , βρίσκονται στην ηλικία των 20 χρονών και γνωρίζονται από τα σχολικά έτη. Σπουδάζουν και οι δύο και ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Συζητάνε για πολλά θέματα μαζί, και παρότι διαφωνούν στα περισσότερα είναι ακόμα εκεί ο ένας για τον άλλον, μόνο και μόνο για να αλληλοστηριχθούν στις αποφάσεις του καθενός, υπενθυμίζοντας ο ένας στον άλλον έτσι πως: "ό,τι και να κάνεις, όσο λάθος και να πιστεύω πως είσαι, όσο διαφορετική και νά'ναι η γνώμη σου από την δικιά μου, εγώ θα σε στηρίξω".



Κατά την διάρκεια της ιστορίας, θα γνωρίσετε καλύτερα τους 2 φίλους, μέσα από τις πράξεις τους, τις σκέψεις τους, τα πιστεύω τους , και σιγά σιγά θα ταυτιστείτε με κάποιον από αυτούς ή και τους 2, πολλές εκπλήξεις , απίστευτα γεγονότα και διαβολικές συμπτώσεις τους περιμένουν μόλις ξεκινήσει η ιστορία αυτή, μείνετε συντονισμένοι, καθώς , θα αλλάξει η ζωή τους!

Μια δύσκολη περίοδος φεύγει, και έρχεται μια καλή;

Πάει καιρός από την τελευταία ανάρτηση στον τοίχο αυτόν.

Μα ήταν μια απο τις δυσκολότερες περιόδους αυτής της χρονιάς και έπρεπε να ανταπεξέλθω όσο πιο δυνατά μπορούσα !!!

Πάμε τώρα , κατευθείαν στο θέμα μας.

Όπως καταλαβαίνετε υπάρχει ισορροπία σε όλα τα πράγματα στην ζωή μας..! Όσοι θυσίασαν πολλά αυτήν την περίοδο , θα με καταλάβουν. Όσοι την πέρασαν χαλαρά , σαν να ήταν "άλλη μια δύσκολη περίοδος" τοτε θα με καταλάβουν λιγότερο.

Αυτές οι θυσίες, γίνονται για κάποιο λόγο. Γίνονται με σκοπό να πετύχουμε κάτι. Αυτή η δίψα για την επιτυχία και όσο το δυνατό καλύτερο αποτέλεσμα είναι ο καταλύτης που μας οθεί στο να κάνουμε τέτοιες θυσίες, να μην καταλάβουμε πως περνάει η ώρα, να λιώσουμε, να δώσουμε την ψυχή μας την ίδια , όπως και σε μία σχέση άλλωστε. Μα όλη αυτή η δοκιμασία, το τρέξιμο, δεν σας θυμίζει κάτι;
Δεν σας θυμίζει κάποιο παλαιότερο κείμενο , στο οποίο τρέχαμε να ξεφύγουμε από την άβυσσο με οδηγό ένα φως που τρεμοσβήνει, και όλο αυτό επειδή βλέπαμε δυνατό φως στο τέλος του δρόμου;

Κάτι παρόμοιο ισχύει και εδώ. Μόνο που το αποτέλεσμα είναι πιο άμεσο. Και μόλις φτάσουμε στο φως, μπορούμε να κοιτάξουμε τον κόσμο και να τον χαρούμε όσο θέλουμε! Μπορούμε να γελάσουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε στην ζωή , σαν να την προκαλούμε "ΦΕΡΕ ΜΑΣ Κ ΑΛΛΑ" , αλλά πάνω απ'όλα , της αποδεικνύουμε οτι μπορέσαμε να αντεπεξέλθουμε , και το έπαθλο μας είναι η ελευθερία.

Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν θα υπάρξει και άλλο "έπαθλο" εκτός από την άρση αυτού του βάρους...
Δεν γνωρίζουμε αν μαζί με την ελευθερία έρχεται πακέτο και ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ...
Ούτε και εγώ γνωρίζω. Κανείς. Έρχεται λοιπόν , εκτός από την απώλεια της "κακιάς" περιόδου, μια "καλή" ;




Τι να πει κανείς, ας αφήσουμε τον χρόνο να κυλήσει , και όποιο και να είναι το αποτέλεσμα εμείς θα είμαστε ο εαυτός μας και θα τα δώσουμε και πάλι όλα , γιατί μπορούμε και γιατί έτσι υπάρχουμε!

Ένα μεγάλο ερωτηματικό λοιπόν δημιουργείται... Ώρα να πάρουμε επιτέλους μία ανάσα , μετά από τόσο καιρό προσήλωσης, αλλά και μια γεύση από αυτό που έρχεται ό,τι και να είναι..!

Ματιές...

Τις ρίχνουμε από δω και από κει κάθε μέρα...

Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας.

Τα αγόρια θα τις ρίχνουν επίμονα σε μια...

Τα κορίτσια θα τις ρίχνουν παντού και για λίγα δευτερόλεπτα...

Είναι το "παιχνίδι" της ματιάς. Είναι αυτό που κάνει τα νεανικά χρόνια ξεχωριστά.

Είναι αυτή η μικρή λεπτομέρεια που εμπλουτίζει την ζωή μας, μας κάνει και ξεχνιόμαστε, και φυσικά μας ταράζει εντελώς την ψυχολογία , τα αισθήματα και πάνω απ' όλα τον ρυθμό με τον οποίο χτυπά η καρδιά.

"Με κοίταξε" λένε τα αγόρια από μέσα τους, κερδίζοντας θάρρος.

"Με κοιτάζει" λένε τα κορίτσια από μέσα τους, νιώθοντας πως είναι "ποθητές" από το άλλο φύλο.

Μα λένε όλα τα αγόρια το ίδιο; Η σκέφτονται μήπως όλα τα κορίτσια το ίδιο;

Όχι και όχι. Πολλές φορές τα αγόρια θα τρομάξουν με ένα βλέμμα απο μία κοπέλα, άλλα θα παγώσουν, άλλα θα ψάχνονται, τέλοσπάντων στην πλειοψηφία τους θα χάσουν τον έλεγχο του "παιχνιδιού" . Ναι, με ένα βλέμμα. Δεν σημαίνει αυτόματα οτι θα πάρουν θάρρος. Υπάρχουν βέβαια και τα αγόρια του τύπου "με κοίταξε άρα με θέλει" και θα πάρουν περισσότερο θάρρος απ' όσο έπρεπε, και θα καταλήξουν με ένα όμορφο Χ στο ημερολόγιο τους.

Τα κορίτσια από την άλλη με τις ματιές των αγοριών θα καταλάβουν οι περισσότερες οτι το αγόρι δείχνει ενδιαφέρον, οτι θα της πλησιάσει αργά η γρήγορα. Δεν υπάρχουν διαφοροποιήσεις εδώ! Παρα μόνο μερικές εξαιρέσεις που τα κορίτσια είτε παίρνουν τα βλέμματα από άλλα αγόρια ως κάτι αρνητικό είτε σαν κάτι ανήθικο.

Συμπέρασμα: Υπάρχουν καλά και "κακά" κορίτσια εκεί έξω. Αθώα και μη, ήσυχα και μη, ευαίσθητα και μη, καλλιεργημένα και μη, πιστά και μη, φιλικά και μη. Πολύ απλά υπάρχει ποικιλία εκεί έξω.

Το ίδιο ισχύει και για τα αγόρια. Μην ακούσετε λοιπόν κλισέ φράσεις του στυλ "όλες ίδιες είναι" ή "όλοι ίδιοι είναι" ή "δεν υπάρχει τέλεια γυναίκα/τέλειος άντρας". Υπάρχουν τα τέλεια εκεί έξω. Αλλα για τα δικά μας μάτια τέλεια , πράμα που μας φέρνει στο 2ο μέρος του κειμένου:

Υπάρχουν 2 ειδών ματιές:

> Οι σωματικές

> Οι ψυχικές

Οι σωματικές είναι αυτές που έχουμε ενεργοποιημένες μονίμως , ακόμα και όταν κοιμόμαστε. Είναι οι ματιές που προέρχονται από.. μαντέψτε... Τα μάτια! Είναι οι καθημερινές ματιές που θα ρίξει ο καθένας μας, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα λάβουμε μια εικόνα στο μυαλό μας, είναι ο τρόπος με τον οποίο κοιτάζουμε εξωτερική εμφάνιση κάποιου, το πως αντιλαμβανόμαστε τον χώρο γύρο μας!

Οι ψυχικές από την άλλη , τι και αν κρατάνε λίγο , είναι οι 10000 φορές πιο ουσιώδης ματιές από τις σωματικές. Είναι αυτές που λέμε "Τα μάτια της ψυχής", ή "τα μάτια της καρδιάς". Ας τις ορίσουμε μέσω παραδείγματος. Μακάρι , λέω μακάρι να μπορούσαν να βλέπουν ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ με αυτόν τον τρόπο. Συνήθως πάνε με τον "σωματικό τρόπο", δημιουργείται έλξη και ως λογικό επακόλουθο , μια σχέση.

Πόσες και πόσοι βλέπουν με τα μάτια της ψυχής; Πόσοι βλέπουν κάτι πέρα από την εξωτερική εμφάνιση η οποία έχει την τιμητική της μόνο στην πρώτη εντύπωση; Πόσοι κοιτάνε αυτόν τον μικρό θησαυρό που κρύβει ο καθένας μέσα του; Πολύ λίγοι. Στηριζόμαστε συνήθως στην εξωτερική εμφάνιση και όχι στην εσωτερική. Μα φίλοι μου , εκεί κρύβονται οι θησαυροί. Τι σημασία έχει αν σε ένα κάστρο το τείχος δεν είναι όμορφο, είναι σκουριασμένο κτλπ; Μέσα στο κάστρο μπορεί να υπάρχει ένας θησαυρός. Ισχύει και το αντίθετο. Τέλεια τείχη, σκληρά χτισμένα, υπερβολικά ελκυστικά. Μα μπορεί να μην υπάρχει θησαυρός μέσα στο κάστρο.

Το θέμα είναι να μάθουμε όλοι μας να κοιτάζουμε με τα μάτια της ψυχής περισσότερο και με τα κανονικά μας λιγότερο. Οκ, ας δούμε τι γίνεται και εδώ. Ας μην προτρέχουμε και ας μην κρίνουμε από μία εμφάνιση το σύνολο. Μπορεί το εσωτερικό να αξίζει 1000 φορές περισσότερο από το εσωτερικό άλλων ανθρώπων, αλλά να μην έχουν τις ίδιες αντιμετωπίσεις από το σύνολο , όπως αυτοί οι "άλλοι" άνθρωποι. 

Σταματήστε λοιπόν να κοιτάζετε το έξω και δοκιμάστε για μια φορά να κοιτάξετε και το μέσα!!Μπορεί τελικά να βρείτε το άλλο σας μισό με αυτόν τον τρόπο! Αναφέρομαι σε φυσιολογικά αγόρια και κοπέλες, και όχι σε "πέφτουλες" και "ντίβες".

Όχι, δεν περνάει η μαγκιά και το αλήτικο ντύσιμο / φέρσιμο , η συμπεριφορά που θέλει να εντυπωσιάσει σε μία φυσιολογική κοπέλα! Δεν περνάει το τσιγάρο και φέρσιμο του στυλ " Μην μιλάς στην κοπέλα μου αλλιώς θα σε δείρω ". Και φυσικά μην σας περάσει από το μυαλό οτι κοιλιακός = επιτυχία. Απλά ΜΗΝ. Δεν περνάει τίποτα από αυτά. Τις αηδιάζετε αλλά και τις διασκεδάζετε συγχρόνως αφού βλέπουν τι κυκλοφορεί εκεί έξω! (Τις σωστές πάντα. )

Και όχι , δεν περνάει αυτή η "αφαιρετική των ρούχων" (όσο πιο λίγα φοράω τόσο πιο πολλούς τραβάω) στα σοβαρά αγόρια, ή πάλι παρόμοια μάγκικη συμπεριφορά του στυλ " έχω όσους θέλω όποτε θέλω, σε χωρίζω σήμερα και αύριο έχω άλλον "  Αν θα θέλατε να ξέρετε μόνο σε σάς δεν θα μιλούσανε σοβαρά αγόρια γιατί με αυτήν την βλακώδη συμπεριφορά σας τους διώχνετε μακριά.. τουλάχιστον εκείνους που κοιτάζουν για κάτι σοβαρό.. Τώρα άμα θέλετε να σας θυμούνται για μια βραδια μπορείτε πολύ εύκολα να κάνετε αυτό που κάνετε καλύτερα. Να προκαλείτε..! Απλά μην ζητήσετε ρέστα. Και θα δείτε πώς είναι να σας φέρονται σαν αντικείμενα.

Υπάρχουν όλων των ειδών οι άνθρωποι εκεί έξω , και με μία σωστή ματιά καταλαβαίνεις αμέσως τι είναι ο καθένας. Το θέμα είναι αυτή τη ματιά δεν την κάνει κανένας. Μετά κάνουμε λάθος επιλογές και το πληρώνουμε ακριβά... Έτσι είναι όμως μέχρι να μάθουμε να βλέπουμε.

                                  Μα όταν μάθουμε... Τότε αρχίζει το "παιχνίδι"...

Το ψέμα και οι μορφές του...

"ψέματα!" , "ψεύτης" , "ψεύδομαι" , "ψεύτικο"...

Όλες οι λέξεις αυτές μου θυμίζουν την λέξη "Ψέμα".

Θα παίξω με τις λέξεις τώρα. Τι είναι το ψέμα; Αν είχατε ένα μικρό αθώο παιδί μπροστά σας, πώς θα του το εξηγούσατε; Το ψέμα είναι μια κατάσταση που προσδιορίζεται σε ένα γεγονός που δεν ισχύει.
Κάτι εντελώς εξωπραγματικό, κάτι απίθανο να συμβεί, κάτι που περιέχει άπειρη πληροφορία , μπορεί να είναι κ ένα ψέμα. Ψέμα είναι λοιπόν ο λάθος ισχυρισμός που κάνουμε κάπου ενώ γνωρίζουμε τον σωστό.

Είναι να εκφράζουμε κάτι που δεν ισχύει σε κάποιον , ενώ γνωρίζουμε τι πραγματικά ισχύει.

Αν μου δινόταν η ευκαιρία να "χωρίσω" το ψέμα , θα το χώριζα σε 3 κατηγορίες:

> Λευκό ψέμα
> Μαύρο ψέμα
> Γκρι ψέμα

Ναι, μπερδεύεστε τώρα και προβληματίζεστε. Καλό είναι αυτό. Θα σας αναλύσω την σκέψη μου.

Λευκό ψέμα είναι το ψέμα που λέμε σε κάποιον για τον οποίο νοιαζόμαστε. Είναι συνήθως ένα ψέμα που λέμε για να σώσουμε κάποιον από μια ανεπιθύμητη κατάσταση , ή το ψέμα που συνοδεύεται από το στοιχείο της έκπληξης , με σκοπό να κάνουμε τον άλλον να νιώσει καλύτερα (Να χαρεί, να συγκινηθεί, κτλπ)



Μαύρο ψέμα είναι το "κακό" ψέμα που δεν συμπαθεί κανένας άνθρωπος στον πλανήτη (Εκτός και αν του αρέσει να τον κοροϊδεύουν , γούστα είναι αυτά...) Είναι συνήθως ο τύπος ψέματος που απασχολεί τα μυαλά όλων μας κατά καιρούς, είναι το είδος του ψέματος που τρομοκρατεί τα ζευγάρια , είναι το ψέμα που θα συνθλίψει την ψυχή και την καρδιά του άλλου, είναι εκείνο που θα δημιουργήσει μίσος, έχθρα και πολέμους μεταξύ ανθρώπων. Είναι από τα χειρότερα πράγματα που υπάρχουν στην Γη και συνήθως λέγεται με σκοπό να βλάψουμε τον άλλο, να του κρύψουμε κάτι που να μας ενοχοποιεί και να προτιμούμε μερικά πράγματα να τα κρατάμε για τον εαυτό μας. Δεν είναι έτσι όμως.
Προσωπική εκτίμηση , αυτοί οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν μαύρο ψέμα, δεν αξίζουν δεκάρα στην ζωή.

Τέλος, γκρι θα λεγε κανείς οτι είναι το ψέμα που αποτελείται και από τα 2 στοιχεία. Δεν έχει σκοπό να βλάψει κανέναν , ούτε και να βοηθήσει. Έχει σκοπό όμως να βγάλει από δύσκολες καταστάσεις τα άτομα που τα χρησιμοποιούν. Πιο πολύ από υπερήφανα άτομα θα τα ακούσετε, από "παρτάκηδες" και άτομα που δεν βλέπουν τον εαυτό τους σαν κομμάτι ενός συνόλου , παρά σαν ένα κομμάτι απομονωμένο ή απλά βλέπουν τον εαυτό τους ως το σύνολο το ίδιο.

Αν θα δεχόσασταν τώρα μια συμβουλή από έναν τυχαίο blogger όπως εγώ , θα σας συμβούλευα , αν έχετε πει μαύρο ψέμα στην ζωή σας, να αλλάξετε αμέσως νοοτροπία και να κοιτάξετε για μία φορά ίσως να βοηθάτε το σύνολο και όχι να το καταστρέφετε, όσοι είναι λάτρεις των γκρι ψεμάτων να τα μειώσουν όσο μπορούνε , γιατί στην κοινωνία την σημερινή δεν πάνε μπροστά άτομα που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους παρα μόνο άτομα που προσφέρουν έργο , και όσον αφορά εκείνους που προτιμούν λευκά ψέματα θα τους πω ένα μπράβο που καταφέρνουν και ξυπνάνε αισθήματα χαράς , ευτυχίας, και συγκίνησης μέσω της έκπληξης , στον κόσμο που ζούμε τώρα , που δεσπόζει το κακό, το μίσος, η διαφθορά και πολλά άλλα αρνητικά. Απλά συνεχίστε έτσι. Τώρα όσοι δεν λένε ΠΟΤΕ ψέματα γενικά θα τους παρότρυνα να δοκιμάσουν τα "λευκά" γιατί αυτά μπορούν να τα πούνε και χαμογελαστοί και επίσης μπορούν να προκαλέσουν χαμόγελα με αυτά...

Παρελθόν...

Παρελθόν...
Τι καταλαβαίνει κανείς με αυτήν την λέξη;

Ίσως κάτι που άνηκε στο χτες;
Ίσως κάτι που αποτελεί ιστορία;
Ίσως κάτι που " έχει πλέον ξεπεραστεί " ;
Ίσως κάτι που απλά δεν ανήκει στο παρελθόν;

Αν έχετε συνδυάσει την λέξη παρελθόν με έστω και με ένα από τα παραπάνω , απλά έχετε δίκιο.

Υπάρχουν όμως και άνθρωποι γύρω μας, που απλά δεν λένε να καταλάβουν τι σημαίνει αυτή η λέξη.
Φανταστείτε το παρελθόν σας ξαφνικά να σας χτυπά την πόρτα και εκεί που όλα νόμιζαν φυσιολογικά και είχατε συνέλθει από τα παρελθοντικά παρατράγουδα και έτοιμοι να συνεχίσετε την ζωή σας, να σας κόβεται η φόρα και να νιώθετε μια "αόρατη" δύναμη να σας τραβάει με μανία σε κάτι που εσείς κατανοείτε ως παρελθόν.

Ίσως μιλάμε για άτομα που δεν κατανοούν την λέξη παρελθόν και την συνδυάζουν με το παρόν και το μέλλον με τον χειρότερο πιθανό τρόπο. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Η απάντηση είναι σχετικά απλοί και αναφέρομαι σε όλους που ίσως αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Θα παίξετε με το πιο δυνατό σας χαρτί:  ΔΕΝ θα παίξετε καθόλου..!   Ναι, θα το επαναλάβω , η καλύτερη κίνηση που έχετε να κάνετε είναι να μην δώσετε βάση σε καλέσματα του παρελθόντος, ή τελοσπάντων πράγματα τελειωμένα από την δική σας πλευρά. Η αδιαφορία είναι το πιο δυνατό σας όπλο.

Όχι τίποτα άλλο, αλλά θα δείξετε τι σημαίνει η λέξη "ΠΑΡΕΛΘΟΝ" και οτι γνωρίζετε Ελληνικά!

Παρελθόν λοιπόν, είναι μια κατάσταση , ή μια σειρά καταστάσεων (γεμάτη πρόσωπα και εικόνες) οι οποίες ανήκουν στο χτες. Είναι κάτι που υπήρχε και τώρα δεν υπάρχει, είναι κάτι που έχει ξεχαστεί.
Για τον Α ή Β λόγο λοιπόν, είναι κάτι που δεν θέλουμε να θυμόμαστε, κάτι που μας στοιχειώνει , κάτι που μας κάνει και νιώθουμε άσχημα, κάτι που μας ρίχνει ψυχολογικά.







Σκεφτείτε άλλο ένα παράδειγμα. Τι σας λέει η λέξη "ΠΡΩΗΝ" ;  Πρώην σύζυγος, πρώην φίλος, πρώην συνεργάτης, πρώην αγαπημένο φαγητό και χίλιοι άλλοι συνδυασμοί της λέξης "πρώην". Δεν σας λέει η λέξη αυτή οτι ΚΑΤΙ άνηκε ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΠΟΥ, και τωρα πια ΟΧΙ; Μα έτσι είναι ...

Ανοίξτε λοιπόν τα μάτια σας, και τις λέξεις που χρησιμοποιείτε να τις υποστηρίζετε. Μην λέτε πράγματα που οριστικοποιούν καταστάσεις και μετά αλλάζετε γνώμη, γιατί τα αισθήματα δεν είναι κάποιο παιχνίδι που μπορούμε να δοκιμάσουμε μεθόδους " Trial and Error " και να προσαρμόζουμε καταστάσεις όπως θέλουμε εμείς. Υπάρχει και κάποια άλλη ψυχή, κάποια άλλη καρδιά απέναντί μας που πρέπει να σκεφτούμε!





            "  Ό,τι αρχίζει και τελειώσει μία φορά , δεν γίνεται να τελειώσει δεύτερη... "

Τα λάθη...

Πολλές φορές σε συζητήσεις , αλλά και στο ίντερνετ κανείς μπορεί να ακούσει παράπονα , όσον αφορά για το ποιος φταίει σε μία σχέση που ... ίσως δεν κατέληξε και όπως φανταζόμασταν.

Θα ακούσει κανείς "άντρες" να ρίχνουν τις κοπέλες αποκαλώντας τους "γκόμενες" και θα τους βρουν 1000 ελαττώματα. Θα τις μειώσουν, και θα βγάλουν τους εαυτούς τους "αγίους".




Θα ακούσει κανείς "Γυναίκες-ντίβες" να τα ρίχνουν στους άντρες όλα τα φταιξίματα. Και τις βλέπεις την επόμενη μέρα με το άλλο "θύμα-άντρα".


Ε. Εγώ θα σας πω πως και οι 2 κατηγορίες αυτές ανθρώπων , κάνουν μεγάλο λάθος. Ούτε οι άντρες φταίνε , ούτε οι γυναίκες. Δεν μπορώ να διανοηθώ αυτήν την "έχθρα μεταξύ των 2 φύλων" όσον αφορά ποιος έφταιγε και ποιος όχι.

Όπως έχω πει και παλαιότερα, στα μαθηματικά της αγάπης ισχύουν 2 πράξεις:

2-1=0
1+1=άπειρο

Η πρώτη μάλιστα μπορεί να αναλυθεί περαιτέρω:

1+0=0
0+1=0
0+0=0

όπου στις 2 πρώτες περιπτώσεις προσπαθεί σκληρά ο ένας, και ο άλλος απλά ρουτινιάζει το όλο θέμα, και στην 3η περίπτωση , πραγματικά κανείς δεν ξέρει καν πως φτάσανε να έχουν σχέση αυτά τα 2 άτομα, αφού δεν προσπαθεί κανένας :)

Πίσω στο θέμα μας λοιπόν. Μπορεί είτε ο ένας, είτε ο άλλος , είτε ΚΑΙ ΟΙ 2 να κατέστρεψαν αυτό που υπήρχε. Λάθη κοινώς μπορεί να έκανε το άτομο Α, το άτομο Β, ή και τα 2. Συνήθως έτσι γίνεται. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις εκεί έξω. Αυτό που δεν θα βρεις ΠΟΤΕ είναι 1+1=0.
Αν κάποιος σας πει οτι "προσπαθούσαμε και οι 2, αλλά δεν τα καταφέραμε" ΜΗΝ το πιστέψετε. Μπορεί να προσπαθούσαν , συμφωνώ, αλλά όχι όσο ΕΠΡΕΠΕ. Για να προσπαθείς όσο πρέπει , πρέπει να είσαι ένα δυνατό "1".

Και οι δήθεν "άντρες" απλά συνεχίζουν λοιπόν, το άμυαλο "κυνήγι" για "κρέας" χωρίς να νιώθουν τίποτα, έχοντας στο μυαλό τους "Ε, εντάξει , δεν πήγε καλά... Και; Θα βρω άλλη μωρέ , δεν βαριέσαι..."

Και οι δήθεν Ντίβες όμως , μπορούν πολύ απλά την επόμενη μέρα απλά να έχουν βρει τον "επόμενο".
Μια παροιμία που μου είχε πει ένας κοντινός συγγενής είναι οτι "οι λάθος γυναίκες είναι σαν τις μαϊμούδες. Για να αφήσουν το ένα κλαδί , πρέπει να έχουν ήδη πιαστεί από το άλλο." Πολύ σοφό.

Ερχόμενοι τώρα στην απάντηση του όλου θέματος. Τα λάθη δεν τα κάνουν ούτε άντρες, ούτε γυναίκες.
Τα κάνουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Ναι ,καλά διαβάσατε. Δεν είμαστε διαφορετικό είδος, διαφορετικά όντα , από διαφορετικούς πλανήτες , και διαφορετικούς πολιτισμούς. Είμαστε ΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Πρέπει να μπει ένα τέλος στην όλη ιστοριούλα "άντρες,μπλιάχ, όλοι γουρούνια", και "γυναίκες , μπλιάχ, όλες π*****ες. (Συγγνώμη για την έκφραση)". Όσοι σκέφτονται έτσι πολύ απλά πρέπει να βάλουν μυαλό και δεν θα πω κάτι παραπάνω για αυτούς.


Όσοι πάλι πιστεύουν το γεγονός οτι είμαστε άνθρωποι, αυτοί θα πάνε μπροστά. Αυτοί είναι που θα αγαπήσουν, θα ερωτευτούν, θα πληγωθούν, θα ζήσουν έντονες στιγμές. Ναι , φίλοι μου αυτοί είναι.

Και να σας πώ και κάτι; Αυτοί είναι και αγόρια και κοπέλες. Ναι , υπάρχουν , βρίσκονται εκεί έξω , και το μόνο που περιμένουν είναι μια τυχερή στιγμή που θα συναντηθούν 2 τέτοιες ρομαντικές , αθώες ψυχές και θα ερωτευτούν. Υπάρχουν εκεί έξω και ρομαντικά/ευαίσθητα αγόρια και ρομαντικές/ευαίσθητες κοπέλες. Όσοι δεν το πιστεύετε έχει καλώς, αλλά όσοι/όσες το πιστεύετε, βγείτε έξω στον κόσμο και ψάξτε τους! Σας περιμένουν! Εμπρός λοιπόν, ερωτευτείτε ξανά, ή ζήστε υπέροχες στιγμές με το άλλο σας μισό , αν πιστεύετε πως πραγματικά το έχετε βρει...!

Αυτά είχα να πω και σήμερα! 

Η δύναμη της αγάπης...

2 φίλοι κάθονται και συζητάνε δίπλα από το αναμμένο τζάκι , μία βροχερή χειμωνιάτικη νύχτα... Ξαφνικά ο ένας ακούγοντας τις ήρεμες στάλες βροχής να σκάνε στο παράθυρο σκέφτεται:

*******************************

Αρχίζει!
Το νιώθεις μέσα σου! Αυτό το υπέροχο αίσθημα, αυτήν την μελωδία στην καρδιά σου την νιώθεις!

"Μα γιατί; Τι γίνεται και νιώθεις τόσο περίεργα; Μήπως βρήκες αυτό που έψαχνες;
Μήπως πάλι, όχι;"

Είναι περίεργος ο τρόπος που λειτουργούν τα αισθήματα , ειδικά όταν ερωτεύεσαι, αγαπάς και νιώθεις.

"Μα τι στο καλό συνέβη , θα μου πει κανείς;"

Όχι, κανείς δεν γνωρίζει. Ούτε η ίδια η καρδιά δεν μπορεί να σου απαντήσει. Μόνο στο κάλεσμα της φύσης μπορεί να ανταποκριθεί.

"Ερωτεύτηκες! Το ήξερα!"

Ίσως, μπορεί. Δεν θα μουν και 100% σίγουρος. Όταν ερωτεύεσαι , απλά λιώνεις μόνο και μόνο με ένα βλέμμα από τον άλλον. Ένα βλέμμα , αθώο και χαμογελαστό είναι υπέρ αρκετό για να σε στείλει σε έναν άλλο κόσμο, φτιαγμένο αποκλειστικά από μαγεία και παραμύθι, έναν κόσμο που κυριαρχούν χρώματα, μελωδίες , μυρωδιές αγάπης. Έναν φανταστικό κόσμο , σχεδόν ονειρικό γεμάτο λουλούδια κάθε λογής, θάλασσες που χτυπάνε τις πέτρες με λύσσα δημιουργώντας έτσι μια αρμονική αντίθεση, με την ομορφιά των άστρων της νύχτας, πέρα από τους φανταστικούς βιολετί λόφους της νύχτας.

Δεν κάνω πλάκα, όλα αυτά γίνονται με ένα απλό βλέμμα.
Σε κάνει να χαμογελάς, να χαίρεσαι, να ξεχνιέσαι από τα πάντα.

"Σίγουρα; Με ένα μόνο βλέμμα; Δηλαδή αν σου μιλούσε κιόλας;"

Τότε θα βρισκόμασταν σε άλλο επίπεδο. Μέχρι τότε όμως δεν έχουμε παρά να χαθούμε σε αυτόν τον μυθικό κόσμο και να σκεφτόμαστε πως οι μόνοι κάτοικοι του είμαστε εμείς οι δύο.

"Μόνοι σας?! Είσαι σοβαρός; Τι θα κάνατε;"

Πιο σοβαρός από ποτέ. Υπάρχουν άπειρα πράγματα που θα μπορούσα να κάνω με εκείνη την φανταστική αιθέρια ύπαρξη για πολλές ώρες , μέρες και βδομάδες. Αρχικά θα χανόμασταν ο ένας στο βλέμμα του άλλου. Αυτό το χαμόγελο , σε κάνει να θες να πετάξεις μακριά. Σε ανεβάζει..!
Ακόμα, θα μπορούσα απλά να την πάω σε όλο τον κόσμο αυτό , να της δείξω όλες τις ομορφιές που μπορούσα να βρω. Θα καθόμασταν ύστερα σε έναν από τους βιολετί λόφους και θα χαζεύαμε τα αστέρια το βράδυ και από μακριά θα μας συνόδευαν αρμονικοί ήχοι από τα κύματα της κρυσταλλοειδούς θάλασσας που θα είχε ο κόσμος.

"Άρα σου αρέσουν τα βλέμματα, τα ταξίδια , και οι συζητήσεις στην ύπαιθρο;"

Είναι κάτι παραπάνω από αυτό! Μα δεν με προσέχεις; Είναι η μαγεία, φίλε μου. Είναι αυτό το διαφορετικό και υπέροχο αίσθημα! Φαντάσου να της κρατάς το χέρι και να περπατάτε το πρωί σε ηλιόλουστους δρόμους , τα σύννεφα να κάνουν όλων των ειδών τα σχέδια από ψηλά και συ να θες να τους κάνεις παρέα. Μόνο και μόνο επειδή της κρατάς το χέρι...!

"Και δεν φοβάσαι μήπως έρθει κακοκαιρία;"

Καλές οι προσπάθειές σου να καταστρέψεις την συζήτηση, αλλά όχι, εκείνη την στιγμή που θα έρθει κακοκαιρία θα την αρπάξω και θα την προστατέψω με μία δυνατή , ζεστή αγκαλιά και θα περιμένουμε εκεί μαζί μέχρι να ηρεμήσει ο καιρός και να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση.

"Αααα. Δηλαδή είσαι διατεθειμένος να κάνεις τα πάντα έτσι; Ό,τι δυσκολίες και να συναντούσες εσύ εκεί, βράχος που λένε.. Ώστε έτσι είναι όταν ερωτεύεσαι. Μα καλά όλα αυτά που λες, αλλά μόνο στα παραμύθια δεν γίνονται; Εγώ τουλάχιστον θέλω να είμαι ρεαλιστής, έτσι πιστεύω."

Και εκεί είναι που κάνεις το μεγαλύτερο σου λάθος. Ζεις την ζωή σου συμβιβαστικά και όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Αλλά πίστεψε με, για να υπάρχω εγώ και να σκέφτομαι έτσι, υπάρχουν και άλλοι σαν εμένα εκεί έξω, πέρα από την μπόρα που βλέπεις στο παράθυρο. Η όλη μαγκιά είναι να φέρεις το παραμύθι στην ζωή σου και να περνάς αξέχαστες στιγμές με την κοπέλα σου, γεμάτες περιπέτεια , συγκίνηση και πολύ ρομαντισμό. Μπορεί λοιπόν , όντως αυτοί οι τόποι να μην υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά υπάρχουν μέσα στις καρδιές μας. Και είναι ευθύνη μας να τους μεταφέρουμε στην ζωή μας , όχι μόνο για να ξεχνιόμαστε, αλλά για να ζούμε κάτι μαγικό , κάτι διαφορετικό.

Το μόνο που περιμένω από την ζωή είναι να βρω κάποια που σκέφτεται σαν εμένα εκεί έξω.

"χαχαχα, έχεις δίκιο σε αυτά που λες, αλλά έχεις και πολύ πλάκα! Μάλλον θα περιμένεις για πολύ καιρό και σε λυπάμαι, δεν νομίζω να βρεις σύντομα μια τέτοια...!"

Αν έτσι θες να πιστεύεις, πίστευε έτσι. Η ζωή είναι μικρή και δεν θα συμβιβαστώ με κάτι που δεν νιώθει, ή που ρουτινιάζει την λέξη "Σ'αγαπώ" ...

*******************************

Ο ένας σηκώθηκε και έφυγε από το δωμάτιο. Ο άλλος όμως έμεινε , άκουγε για λίγο την βροχή και κοίταζε ψηλά στον ουρανό. "Το ξέρω πως υπάρχεις", ψιθύρισε. "Και ξέρω πως δικαιώνεις ακόμα. Αν υπάρχει έστω και μία εκεί έξω που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο, πληγωμένη, ταλαιπωρημένη, ή κάποια που αναζητεί ό,τι εγώ, στείλ'την στον δρόμο μου. Δεν θα σε απογοητεύσω...". Και με ένα δάκρυ που έσταξε πάνω στο ζεστό του χέρι, σηκώθηκε και εκείνος και έφυγε από το δωμάτιο , με ένα πλατύ χαμόγελο...

Δεν είναι απλά υπέροχο το τι νιώθεις για ένα άτομο που δεν έχεις καν συναντήσει; Δεν είναι υπέροχα αυτα τα συναισθήματα για κάποιον που δεν ξέρεις κάν οτι υπάρχει; Δεν είναι φοβερά αυτα τα αισθήματα που νιώθεις όταν ερωτεύεσαι; Δεν νιώθεις πως αν έρχεται και από την άλλη κατεύθυνση τέτοια αγάπη, μπορείς πολύ απλά να κυριεύσεις τον κόσμο, και να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο στην ζωή σου;

Στο κάτω κάτω, άτομα που ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ για σένα,

άτομα που ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ τα "πιστεύω" σου,

άτομα που ΔΕΝ θα σου βγαλουν το μάτι, για δικό τους καλό,

άτομα που είναι ΠΑΝΤΑ εκεί για ΣΕΝΑ....

...είναι και τα άτομα με τα οποία απλά θα μοιραστείς την ΖΩΗ ΣΟΥ... <3








                                 Αυτή , φίλοι μου , είναι η δύναμη της αγάπης...

Ψυχολογική πίεση...

Σας έχει τύχει ποτέ να πιέζεστε ψυχολογικά από πολλές κατευθύνσεις;
Σας έχει τύχει ποτέ ό,τι και να κάνετε να έχει συνέπειες σε μία ή περισσότερες ομάδες ατόμων στις οποίες ανήκετε;
Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να φωνάξετε , και να μην μπορείτε ούτε αυτό να κάνετε , καθώς προκαλεί δυσαρέσκεια των γύρω, και πιέζεστε πάλι;
Σας έχει τύχει όλες σας οι πράξεις , να είναι λάθος , απο κάποια οπτική γωνία;

Λογικά ναι. Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια!

Αλλά τι να κάνετε για αυτό; Πώς μπορείτε να το σταματήσετε; Οι λύσεις ποικίλουν ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος. Συνήθως ένας απλός διάλογος λύνει το θέμα. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου εκείνος που ασκεί την πίεση δεν λέει να καταλάβει τίποτα για κανένα λόγο.

Απλά συνεχίζει απερίσκεπτα αυτήν την ... ψυχολογική πίεση χωρίς να λογαριάζει την συναισθηματική ή ψυχολογική κατάσταση του άλλου. Ναι, είναι αρκετά άσχημο. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι είτε να αγνοήσει πλήρως το όλο θέμα, μπας και ανέβει ψυχολογικά, αλλιώς να σκεφτεί άλλους τρόπους για να δείξει οτι πιέζεται.

Είναι άσχημο και πολύ ενοχλητικό κάποιος να σε πιέζει, να του το λες και να μην το καταλαβαίνει. Το συζητάτε. Δεν καταλαβαίνει. Του φωνάζεις . Δεν σταματά. Του δείχνεις με κάθε πιθανό τρόπο οτι αυτό που κάνει μπορεί εκείνου του ατόμου να του αρέσει αλλά εσένα σε γκρεμίζει. Αν και πάλι δεν σταματήσει τότε σκεφτείτε κάτι που θα τον κάνει να αλλάξει εντελώς νοοτροπία.

Δείξτε του με τον άσχημο τρόπο πόσο έχετε ενοχληθεί εσείς και οι γύρω σας, με αυτήν την συμπεριφορά που δεν λέει να αλλάξει. Μην απειλήσετε. Δεν θα δουλέψει. Απλά πράξτε. Μην ανησυχείτε , θα χετε όλο το δίκιο με το μέρος σας, όσο και αν δεν θέλετε να το κάνετε.

Μερικές φορές , απλά χρειάζεται υπερβολική αντίδραση για να δείξεις σε κάποιον κάτι που κάνει και είναι λάθος , και ταυτόχρονα δεν το καταλαβαίνει.

Από τα πιο άσχημα πράγματα είναι κάποιος να σας ενοχλεί και να μην το καταλαβαίνει , ακόμα και αν του το πείτε ξεκάθαρα , στην ψύχρα. Θα προσπαθήσει να σκεφτεί χίλιους δυο τρόπους να σας μεταπείσει, αλλά το θέμα είναι οτι με το στενό μυαλό που διαθέτει , έχοντας παρωπίδες και κάνοντας μόνο ό,τι του υποδεικνύει η διάθεση του, δεν καταλαβαίνει οτι το μόνο κακό που κάνει εκτός από την ψυχολογία μας, είναι να ρίχνει και να υποβιβάζει τον ίδιο του τον εαυτό.

Δημοκρατία έχουμε στο κάτω κάτω. Θέλεις να κάνεις κάτι; Αν ναι έχει καλώς. Αν όχι, ΜΗΝ πιέσεις τον άλλον να αλλάξει γνώμη. Φυσικά θα προσπαθήσεις να επιχειρηματολογήσεις, αλλά αν τον βλέπεις και δεν θέλει , ΣΤΑΜΑΤΑ! Η ελευθερία σου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων.

Κοίτα τον εαυτό σου , και μην πιέζεις τους άλλους να συμμορφωθούν στα δικά σου πρότυπα.

Καρδιοχτύπια...

Αλλάζει η μέρα.......

Δυνατές ηλιαχτίδες χτυπάνε το πρόσωπο μας. Μια καινούρια μέρα ξεκινάει. Γεμάτοι χαρά, προσπαθούμε όλο το 24ωρο να το ζήσουμε με τον καλύτερο πιθανό τρόπο. Βγαίνουμε έξω, πηγαίνουμε στις δουλειές μας, συναντάμε πρόσωπα στον δρόμο, άλλα οικεία και άλλα όχι. Αλληλεπιδρούμε με κόσμο. Επιστρέφουμε , κουρασμένοι. Ξαπλώνουμε, χαλαρώνουμε, και προγραμματίζουμε την απογευματινή έξοδο, ή την απογευματινή εργασία μας. Στην περίπτωση της εξόδου , απολαμβάνουμε τις ίδιες ηλιαχτίδες που μας ξύπνησαν όσο προλαβαίνουμε... Πολύ ή λίγο αργότερα, επιστρέφουμε. Με την κλασσική ουδέτερη έκφραση στο πρόσωπο μας είτε θα ξενυχτίσουμε στο ίντερνετ , είτε θα δούμε αυτό το χαζοκούτι, την τηλεόραση. Στην συνέχεια , θα πέσουμε για ύπνο.

Αρκετά μονότονο και γραμμικό θα 'λεγε κανείς πως είναι αυτό το πρόγραμμα. Αλλά, ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η επόμενη μέρα. Και αυτό που την κάνει συναρπαστική και εντελώς απρόβλεπτη είναι το ενδιάμεσο, όπου δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Η καρδιά σου χτυπάει δυνατά, εσύ που αναζητείς. Λες, τώρα που να ναι, τι να κάνει, τι σκέφτεται, τι αισθάνεται. Αναφέρομαι στο άλλο 50% του εαυτού σου που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ, και δεν έχεις φανταστεί ποτέ. Λες να συναντηθούμε σήμερα; Λες να τον/την πετύχω πουθενά και να μην δώσω ιδιαίτερη σημασία;

Πολλά ερωτήματα δεν νομίζετε; Και όμως, ΟΛΑ μένουν αναπάντητα. Διότι , αν γνωρίζαμε , πιο το νόημα να υπάρχει suspense στην ζωή;  Γιατί να περπατάμε στους δρόμους γεμάτοι αγωνία για το τι μπορεί να συμβεί το επόμενο δευτερόλεπτο; Γιατί;

Και δω δημιουργούνται και άλλα ερωτήματα, και αν τα ψάξουμε θα δημιουργηθούν και άλλα ερωτήματα και έτσι θα συνεχίζεται, σαν φαύλος κύκλος, σαν μια σκέψη αναδρομικού τύπου , σαν μια επαναληπτική διαδικασία χωρίς συνθήκη τερματισμού.

Αυτό που κρατάμε είναι οτι η καθημερινή ζωή, ή "ρουτίνα" όπως αποκαλείται , δεν έχει στοιχεία ρουτίνας. Τα πάντα μπορούν να συμβούν σε ανυποψίαστο χρόνο, σε στιγμή και μέρος αλλά και με τρόπο που δεν το περιμένουμε. Χαμογελάστε , λοιπόν! Βγείτε έξω στους δρόμους και περάστε καλά με τους φίλους σας, ή καθίστε σπίτι και περάστε διαφορετικά τον χρόνο σας, κάντε πολλά πράγματα μαζί και χαρείτε την ζωή στο full..! Τα χρόνια δεν πάνε προς τα πίσω αλλά μόνο προς τα μπρος!

Τι να κάνουμε, τυχαίνει και είναι μια σταθερά-αύξουσα και μονοδιάστατη μεταβλητή , ο χρόνος!

Εμείς το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να την χαρούμε! Δοκιμάστε τα όλα! Γευτείτε τα πάντα! Χαμογελάστε! Χαρείτε τα πάντα που μπορεί να σας προσφέρει και προσκομίστε τις εμπειρίες για σάς και μόνο για σάς! Ενσωματώστε γεγονότα στην ψυχή σας, και μάθετε από αυτά!

Εμπρός , λοιπόν. ΖΗΣΤΕ!



Και έπειτα... Αλλάζει η μέρα..................

Για ανοιχτά μυαλά...

Διάβασμα... Διάβασμα... Διάβασμα...



Πολλούς μας ενοχλεί πάρα πολύ αυτή η λέξη. Ειδικά μικρότεροι σίγουρα ευχόμασταν να μην έχουμε για την επόμενη μέρα , ή να μην μας το υπενθυμίζουν οι γονείς μας κάθε 10 λεπτά. Σίγουρα θα έχουμε αγανακτήσει από τον φόρτο των εργασιών που είχαμε σε καθημερινή βάση, σίγουρα θα βλέπαμε αμέτρητες σελίδες για διάβασμα, πριν από τις εξετάσεις και θα λέγαμε "...δεν βαριέσαι", σίγουρα θα σκεφτόμασταν μονίμως πότε να βγούμε με τους φίλους μας, ή πότε θα ανοίγαμε τον υπολογιστή για να παίξουμε το αγαπημένο μας online παιχνίδι, και θα αγνοούσαμε πλήρως το σχολείο. Για να μην πω σίγουρα... απέχαμε αρκετές φορές από την αίθουσα.


Πόσοι από μας όμως, ήρθαν στην θέση των γονιών μας, που μας χιλιοπαρακαλούσαν να ανοίξουμε αυτό το βιβλίο , να δούμε έστω τι έχει μέσα , για ποιο ιστορικό γεγονός μιλάει , ή ποιόν ορισμό φυσικού φαινομένου μας αναλύει...;

Πόσοι έκατσαν να σκεφτούν οτι άμα διαβάσουν , εκτός της βαθμοθηρίας, που προωθείται από το σύστημα παιδείας , για το πολυπόθητο εισιτήριο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα διευρύνουν τους ορίζοντες τους, θα αναπτύξουν μια προσωπικότητα, θα καλλιεργήσουν το πνεύμα τους, θα αποκτήσουν σιγά σιγά μια γνώμη σφαιρική για μια ποικιλία θεμάτων της αρεσκείας τους, θα κατασταλάξουν σε μία επιστήμη, την οποία ίσως κάποια στιγμή σπουδάσουν; Και πόσοι σκέφτηκαν πως με ένα πτυχίο στο χέρι μπορούν να ξεκινήσουν την ζωή, ψάχνοντας για μια δουλειά, με τελικό σκοπό να θρέψουν την οικογένεια τους, που θα αποκτήσουν στο μέλλον; Πόσοι; Όχι πολλοί πάντως.


Γιατί είναι αλήθεια. Με το διάβασμα, την μελέτη και τα λοιπά, όσο μονότονα και να ακούγονται (και πιστέψτε με είναι..!) κερδίζει κάποιος. Φανταστείτε οτι είναι σαν να θέλουμε καλύτερο σώμα, και γυμναζόμαστε. Ε, εδώ πάλι γυμναζόμαστε, αλλά πνευματικά. Αντί για βαράκια έχουμε βιβλία (εξίσου καλά και για βαράκια ομολογουμένως...!), αντί για γυμναστήρια έχουμε βιβλιοθήκες, αλλά και το ίντερνετ! Στο τέλος , κοιταζόμαστε στον καθρέφτη (ή απλά δίνουμε εξετάσεις) και θαυμάζουμε το αποτέλεσμα (γράφουμε καλά... διόρθωση. ΠΟΛΥ καλά).


Δέν θα επεκταθώ σε ζητήματα όπως ανεργία, γραφειοκρατία και άλλοι λοιποί παράγοντες, παρα μόνο θα συγκεντρωθώ στην δύναμη της παιδείας σήμερα. 2 φράσεις λένε

"Άνθρωπος αγράμματος , ξύλο απελέκητο" , και
"Η γνώση είναι δύναμη".

Αληθεύουν και τα 2 πάντως..!
Το μόνο σίγουρο είναι πως με την γνώση σήμερα, νιώθεις οτι ανήκεις και σύ κάπου. Νιώθεις οτι μπορείς να κάνεις διάλογο με κάποιον που μοιράζεστε τις ίδιες ιδέες , τα ίδια όνειρα.

                                     Όποιος το κηνυγάει.... Ποτέ δεν χάνεται.

Μια νέα αρχή...

Λένε πως ο φοίνικας, όταν πεθάνει , αναγεννιέται από τις στάχτες του...

Και αν και η δικιά μας η καρδιά δουλεύει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο; Το χουμε σκεφτεί ποτέ οτι θα μπορούσε να ανοίξει τα φτερά της σαν φοίνικας και να πετάξει μέσα στην ψυχή μας, σηματοδοτώντας την αυγή μιας νέας σελίδας στο βιβλίο της ζωής μας;


Ας έχουμε τα μάτια μας 14. Μπορεί να είναι εδώ και να μην το έχουμε δει. Μπορεί να έρθει εκεί που δεν το περιμένουμε (όπως γίνεται συνήθως δηλαδή). Το σίγουρο είναι οτι έρχεται η αυγή. Ο δρόμος είναι μεγάλος, και εμείς απλά πρέπει να συνεχίσουμε το περπάτημα προς το φως στο τέλος. Οκ, μπορεί να υπήρχαν κάποια εμπόδια στον δρόμο, ίσως λάμπες που τρεμοσβήνουν( όπως έλεγε και ένα θολό φεγγάρι) δίνοντας μας έτσι μια λανθασμένη εντύπωση οτι είχαμε βρει το φως. Μα όχι, εμείς πρέπει να συνεχίσουμε. Γιατί είναι εκεί μπροστά μας ! Το βλέπουμε!


όταν φτάσουμε, θα το καταλάβουμε αμέσως. Γιατί θα ξεχάσουμε ποιοι είμαστε. Θα σταματήσει ο χρόνος για μας. Θα σκοτεινιάσει όλο το περιβάλλον γύρω μας και θα παραμείνουν στην εικόνα εμείς και ένα ουράνιο τόξο που κατοικούσε εκεί πίσω από το φως που τόσο καιρό κυνηγούσαμε.

Θα το δούμε όμως; Εκείνο θα μας βρει; Θα μας αγκαλιάσει την καρδιά-φοίνικα με την χρωματιστή αγκαλιά του; Ο χρόνος ξέρει. Αλλά και εμείς, όταν έρθει η σωστή στιγμή, θα μας φανούν μερικές πράξεις μονόδρομος, γραμμικές εντελώς. Αυστηρά καθορισμένες όπως μία μαθηματική συνάρτηση ή ένας αλγόριθμος σε υπολογιστική μονάδα. 

Στα μαθηματικά της αγάπης να ξέρετε οτι ισχύουν 2 πράξεις μόνο:
 1 + 1 = ∞
 2 - 1 = 0


όλος ο κόσμος μπορεί να κυριευτεί αν υπάρχει αγάπη, το ισχυρότερο όπλο στην Γη από πάντα και για πάντα. Το θέμα είναι να το χρησιμοποιήσουμε...! Μην ξεχάσετε ποτέ όμως πως όταν μόνο ο ένας προσπαθεί μόνο τότε χάνετε όλη σας την δύναμη. Η δύναμη έρχεται απο μια γροθιά που θα σχηματιστεί απο 2 διαφορετικά σώματα, έτοιμη να συνθλίψει κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στον δρόμο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, στην πιό αγνή του μορφή:

Ένα χαμόγελο, μία αγκαλιά, ένα φιλί, ένας κοινός χτύπος στην καρδιά, και ένα δάκρυ συγκίνησης. 


Βρείτε μου κάτι που μπορεί να το καταστρέψει αυτό και σας παραδέχομαι.

Πάντως εκεί έξω είναι και μας περιμένει να το ανακαλύψουμε σαν ένας θησαυρός. Μόνο που ο πειρατικός χάρτης αυτή τη φορά είναι η ψυχή μας. Τα κόκκινα σημάδια πάνω στον χάρτη όπως και το Χ πάνω από τον θησαυρό , το ζωγράφισε αίμα από την καρδιά μας. Μόνο πληγωμένοι ξέρουμε τον δρόμο για τον πραγματικό θησαυρό. Μην τα παρατήσετε ποτέ, συνεχίστε να παλεύεται, και η ζωή θα μας ανταμείψει. Στο κάτω κάτω ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει, εν καιρώ..!

Βγάζοντας την μάσκα...

Είναι γεγονός. Πολλοί το έχετε περάσει, οπότε απλά "join the club" που λέμε. Αναφέρομαι φυσικά σε εκείνη τη στιγμή που η καρδιά σας βγαίνει από την θέση της, σπάει με ένα δυνατό σφυρί, την τρυπάνε χίλιες πρόκες, ψιλοκόβεται σαν λαχανικό, τρίβεται σαν το τυρί, έπειτα σκουπίζουμε και τελειώσαμε.

Ouch!! That hurt...A lot!

Ναι. Θα πάρει καιρό να ξαναφυτρώσει εκεί μέσα αυτή η μικρή καρδιά , όμως με μεγάλες δυνατότητες και πολλή αγάπη μέσα της. Συσσωρευμένη ίσως; Χαμένη ίσως; Σπαταλημένη στο λάθος άτομο ίσως;
Κανείς δεν γνωρίζει. Εκτός από εκείνον που την έχει χάσει.

Θα χρειαστούν μέρες ατελείωτες. Θα πέσει αρκετό δάκρυ. Θα φύγει πολύ αίμα. Όμως μια μέρα θα ξαναείναι εκεί, έτοιμη για τις μεγάλες συγκινήσεις.



Έτσι γίνεται όμως όταν ζεις μια ψευδαίσθηση. Έτσι γίνεται όταν τελικά το ειδυλλιακό, το παραμυθένιο , μετατρέπεται σε κάτι που δεν υπήρχε, σε κάτι συνηθισμένο, σε κάτι εμμ.. ψεύτικο. Δυστυχώς...

Όχι αυτό που φαίνεται.

Νομίζαμε οτι ήταν άγγελος, από ψηλά. Μήπως τελικά βλέπαμε το τέλειο επειδή θέλαμε να το βλέπουμε;Μήπως τελικά εμείς ήμασταν οι άγγελοι της υπόθεσης, θεωρώντας ολα τα προβλήματα του κόσμου λυμένα, θεωρώντας οτι τίποτα δεν μπορούσε να αντισταθεί σε μία τόσο δυνατή αγάπη; Μήπως τελικά αγαπήσαμε τόσο πολύ με τόσο πάθος που δώσαμε περισσότερο από την ψυχή και το σώμα μας; Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Το καλό όταν πληγώνεσαι πάρα πολύ είναι οτι τουλάχιστον δεν έχεις τύψεις για κάποιο λάθος σου ίσως. Από την άλλη όμως , δεν θα προτιμούσες να κάνεις κάποιο λάθος ;




Στο κάτω κάτω, δεν έκανες κάτι κακό. Έκανες αυτό που ήξερες να κάνεις καλύτερα από οτιδήποτε άλλο:  Να αγαπήσεις. Και δεν μιλάμε απλά. Μιλάμε έντονα, δυναμικά, με όλο σου το είναι (αλλά και το ΔΕΝ-είναι.) Λες "μα γιατί..;". Αλλά ξέρετε ποιο είναι το πραγματικά καλό της υπόθεσης;
Πλέον μπορείτε να δείτε , να εξετάσετε πριν πράξετε, να σιγουρευτείτε για το επόμενο σας βήμα.

Η ζωή είναι μικρή για να ζούμε συμβιβαστικά. Απλά ζήσε την στο μέγιστο και να ακούς πάντα την καρδιά σου , αλλά και την λογική. Κάνε χρήση και των 2. Άφησε την λογική σου να σκεφτεί, αλλά την καρδιά σου να πράξει. Με αυτόν τον συνδυασμό δεν θα ξανακάνεις το ίδιο λάθος.

Έχω εσένα να με βοηθήσεις να ανέβω. Και ας είσαι ένας.

Έστω οτι η πορεία στην ζωή μας παρομοιάζεται με ένα βουνό. Εμείς είμαστε οι αναβάτες και τα άτομα που κρατάμε στην ζωή μας μπορούν να είναι και αυτοί αναβάτες-μέλη της ομάδας ορειβασίας μας. Μπορούν να κάνουν 2 πράγματα: Να μας δώσουν το χέρι τους και να ανέβουμε ψηλότερα, αλλά μπορούν να μας τραβήξουν και από το πόδι και να προσπαθήσουν να μας ρίξουν.

Εμείς πολύ απλά δεν έχουμε παρά να βγάλουμε από αυτήν την εικόνα τα άτομα τα οποία θα αποπειραθούν να μας ρίξουν.
Έτσι, θα εξασφαλίσουμε την ευτυχία μας.

Ας αφήσουμε τον χρόνο να δείξει τι άνθρωπος είναι ο καθένας. Με τον χρόνο οι μάσκες πέφτουν από τις καρδιές των ανθρώπων και εμείς τότε κρίνουμε αν αξίζει να μείνουν...!

Μπορεί να κλάψεις, μπορεί να στενοχωρηθείς, μα κάτω δεν θα το βάλεις , και ας περίμενες καιρό για κάτι τέτοιο που ίσως τελικά δεν ήταν και αυτό που περίμενες. Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό! Ακόμα, σημασία δεν έχει τόσο το να μην πέσεις , όσο το να ξανασηκωθείς!

Εκεί πάνω , κάποιος βλέπει. Και δικαιώνει. Απλά περιμένετε την κατάλληλη στιγμή. Και τότε το ρολόι θα ξαναπάει στο μηδέν. Ο χρόνος θα ξαναρχίσει. Και το παιχνίδι της καρδιάς θα μας χτυπήσει την πόρτα. Και πάμε πάλι από την αρχή.....!